RUSSISCH EISEN – URAL UND DNEPR – VON DER M 72 BIS HEUTE
RUSSISCH EISEN – URAL UND DNEPR – VON DER M 72 BIS HEUTE
Gebonden, harde kaft; ISBN 978-3-947060-01-06; 198 pagina’s; 21,6 x 21,6 cm; 160 foto’s en afbeeldingen
Over de Russische motorfietsen doen vele verhalen de ronde, die de waarheid soms ver achter zich laten. De auteur van dit boek, weerlegt veel van deze ‘waarheden’. Hij begint met uit te leggen hoe zijn passie voor Russische motorfietsen is begonnen en dan met name de zijspan. Hij wilde zich hiermee afzetten tegen de vele motorrijders die hij voorbij zag suizen in racepakken op snelle ‘bikes’. Zijn oog viel op een BMW R 75 zijspan uit de Tweede Wereldoorlog, maar hij schrok van de prijs. Zodoende viel zijn keuze op een Russische zijspan welke min of meer kopieën waren van de BMW: een Ural M-67.
De auteur vervolgt met een beschrijving van de Russische motorfietscultuur en of het verstandig is een Russische motorfiets aan te schaffen. In zijn geval is dat uiteraard een positief antwoord, waarbij hij wel aangeeft dat men “oplossingsgericht moet denken”. En “een oude Ural of Dnepr stinkt, gromt en vibreert. Wanneer men 80 als beheersbaar maximum bereikt, voelt het alsof men met de dubbele snelheid onderweg is.”
Op pagina 39 aangekomen, wordt de geschiedenis van de Russische motorfiets vertelt, welke begint in 1908 met onder andere de DUX uit Moskou. Vanaf de Eerste Wereldoorlog kopieerde men Engelse, Duitse en Amerikaanse merken. De firma IZH bouwde de DKW 300 in licentie. Oude foto’s uit archieven vergezellen de tekst, welke veelal van defensievoertuigen zijn, totdat in de jaren 1950 het volk gemotoriseerd moest worden en de serieproductie van civiele motorfietsen een ‘boost’ kreeg. Per merk – IMZ/Ural, KMZ/Dnepr - staan de naoorlogse modellen keurig beschreven.
Als jarenlange eigenaar van Russische motorfietsen, weet de auteur te vertellen hoe je ‘Russisch ijzer’ moet onderhouden, hoe je leert langs de weg te repareren en hoe je jouw werkplaats in moet richten. Ook hoe de techniek in elkaar steekt en waar de manco’s (kunnen) liggen. Dit beschrijft hij op luchtige wijze met veel tips en trucs in hoofdstukjes zoals aandrijving, remmen, elektrisch systeem, kabelboom, verlichting en ontsteking. De verschillende carburateurs komen aan bod, evenals het monteren van een zijspanbak. Dit deel bevat 40 pagina’s en vormt hiermee een zeer praktisch gedeelte.
En ja, hoe rijdt nu zo’n stuk ‘Russisch ijzer’? Wat kun je er wel mee doen en wat absoluut niet? Het motto: altijd de rust bewaren!
Het boek eindigt met allerhande praktische tips en geeft raad bij het zoeken naar het juiste model.
Al met al een zeer nuttig boek voor diegene die een Russische motorfiets wil hebben, of er één heeft. Het is luchtig en vermakelijk geschreven op dik, mat papier. Geen kleurenfoto’s. Neen, dat zou deze stoere, nuchtere, rechttoe-rechtaan motorfietsen geen recht doen.