Jaguar Lightweight E-type - The autobiography of 49 FXN

Jaguar Lightweight E-type - The autobiography of 49 FXN

hardcover; 320 pag; 24 x29 cm; Engels

Dit uitgebreide boek vertelt het verhaal van de lichtgewicht Jaguar E-type uit 1963 die voor het seizoen 1964 een beroemde aerodynamische make-over onderging door dr. Samir Klat van Imperial College, Londen. Bestuurd door Peter Lumsden en Peter Sargent, bewees de gestroomlijnde auto zijn hogesnelheidspotentieel door dat jaar derde te worden in de GT-klasse op Le Mans, totdat hij kort na het vallen van de avond gedwongen werd te stoppen, maar drie maanden later behaalde hij een prestigieus resultaat: de beste plaats E-type en vijfde in de GT-klasse – bij de Tourist Trophy in Goodwood. Bekend onder zijn registratienummer 49 FXN, is deze gevierde lichtgewicht E-type het grootste deel van zijn leven actief gebleven, en de heldendaden van een opeenvolging van opmerkelijke eigenaren vormen een fascinerend aspect van het boek.

• Het seizoen 1963 in 'standaard'-vorm, van het debuut op de Nürburgring 1.000 km tot twee overwinningen aan het einde van het seizoen voor Peter Sargent op Silverstone en Brands Hatch, ook in de Goodwood TT.
• Een volledig verslag van de modificatie van de auto in de winter van 1963/64, de aerodynamische en motorontwikkeling, bedacht door Dr. Samir Klat en Prof. Harry Watson.
• Volledige verslaggeving van het seizoen 1964, inclusief de 24 uur van Le Mans en een terugkeer naar de Nürburgring 1.000 km en Goodwood TT.
• Nog een seizoen bij Peter Lumsden, voordat hij stopte met racen, leverde overwinningen op in Crystal Palace en Brands Hatch in 1965.
• Concurrentie gedurende de tweede helft van de jaren zestig met verschillende eigenaren, van wie er één, John Scott-Davies, de beroemde 49 FXN in het meer bij Oulton Park zette.
• De opkomst van de auto tot verzamelwaardigheid in latere jaren volledig gedocumenteerd, inclusief restauratie en historische races.
• Het rijke racerecord van 49 FXN bevat de afgelopen jaren gastoptredens van stercoureurs als Willie Green, Derek Bell en Gerhard Berger.
• Bijna 300 beelden uit die periode, waarvan vele niet eerder gepubliceerd, ondersteund door een portfolio met studiofotografie.